Улетку ўэранькі, узімку беленькі, доўгія вушы мае, хутка ў лес уцякае. (Заяц)
Які звер пакідае птушыныя сляды? (Выдра)
Пад соснамі, пад ёлкамі ляжыць клубок з іголкамі. (Вожык)
Хоць малы ён, часам з кулак, але ў рукі не возьмеш ніяк. (Вожык)
Не рыба, а плыве; не конь, а ідзе; не пілка, а рэжа. (Бабёр)
Паўзун паўзе, іголкі вязе. (Вожык)
Маленькі шарык пад лаўкай шарыць, збірае крошкі, баіцца кошкі. (Мышка)
Не сякера, а шуміць, не пілот, а ляціць, не змяя, а жаліць. (Пчала)
Без станка, без рук, а а кросны тчэ. (Павук)
Доўгі насок, тонкі галасок, хто яго заб’е, той сваю кроў пралье. (Камар)
Хто над намі дагары нагамі? (Муха)
Чоран, ды не воран, рагаты, ды не бык, шэсць ног без капыт, ляціць – вые, сядзе – зямлю рые. (Жук)
Сем тысяч майстроў зрабілі хату без акон і без вуглоў. (Мурашкі, мурашнік)Чырвонае карыта да сцяны прыбіта. (Прусак)
Хто жывы чорны, а па смерці чырвоны? (Рак)
Крылле ёсць, ды не лятае,ног няма, а не дагоніш. (Рыба)
З-за куста шыпуля, за нагу цапуля. (Змяя)
Маленькая, камізэлечка нятканая, кафтанік рабенькі, ды ходзіць босенькі. (Верабей)
Спераду шыльцы, ззаду вільцы, наверсе чорнае сукно, падыспадам белае палатно. (Ластаўка)
Не доктар, а дрэвы лечыць. (Дзяцел)