Стукае, грукае, а нідзе яго не відаць. (Гром)
На вадзе родзіцца, а вады баіцца. (Лёд)
Што ўніз вяршыняю расце? (Лядзяш)
Са страхі морква вісіць, да зямлі не дастае, паху не мае, зімой вырастае. (Лядзяш)
На дварэ гарою, а ў хаце вадою. (Снег)
З неба ўпаў – усю зямлю, як абрусам, заслаў. (Снег)
З неба крупы падаюць. (Град)
Хоць зубоў не мае, а балюча кусае. (Мароз)
Што бела не белячы? (Снег)
Што сіне не сінячы? (Неба)
Бегла ліска каля лесу блізка, ні сцежкі, ні дарожкі, толькі залатыя рожкі. (Маланка)
Ляціць, а не птушка, вые, а не звер. (Вецер)
Без рук, без ног, а вароты адчыняе. (Вецер)
І шуміць, і гудзе, на ўвесь свет голас ідзе. (Вецер)
Чырвонае карамысла праз рэчку павісла. (Вясёлка)
Шэрая птушка па небе лятала, і праз хвіліну сонца не стала. (Хмара)